فردا اولین روز دانشگاست
حس و حالم برخلاف همه شبیه اولین روز اول دبستانیا نیس
بیشتر شبیه همون وقتیه که قرار بود برم دبیرستان جدید. یه جای ناشناخته با همون ساختمون آجری بدترکیب !
اولین روز مدرسه ها واسه کلاس اولیا یه حال خاصی داره . احتمالا حتی همون دختر بچه نق نقویی که نمیتونست از مامانش برای چند ساعت جدا بشه هم دیگه یه کوچولو شوق و ذوق داشته ...وقتی میای دبیرستان اما دیگه از اون شور و هیجان خبری نیست... دیگه اونقدر بزرگ شدی که همه چیز برات رنگ روزمرگی بگیره ...
میدونی قراره با یه جای جدید آشنا شی که روز بعدش باید تکرارش رو تحمل کنی
اولش کلی امید داری که درسا جالبن و میتونی ازشون لذت ببری... معلما درست همون ادمایین که درکت میکنن و تو فقط باید درس بخونی تا رویاهات محقق بشن...
دبستان راهنمایی دبیرستان...دانشگاه. امیدی حاصل تکرار...تکرار حرف ها
حس بدبینی جوری حس خوشبینی رو به زمین میزنه که ناخواداگاه به من القا میکنه در اصل چیزی جز واقع بینی نیست. واقع بینی انگار بهمون میگه گیر افتادیم. توی یه گردباد و هیچ راه دیگه ای نیس که با چرخ دیگران نچرخیم
فردا اولین روز دانشگاست. اما به راستی چه کاری ازم بر میاد؟
