اکنون ، این روزها...

I had a conversation with the mirror

Ended up , not having much to say

Said today is a day for lovers and believers

....I hate to tell but It's just ain't your day

بیهوده پنداری...از همان اولش خودم را قانع کرده بودم...یعنی نه این که خودم را گول بزنم! نه انگاری محکم به تنها داشته ام چنگ زده باشم ...یک فرایند ناخواسته برایت طی شد و الهه شدی...

اصلا مقصر منم که جو گیرم...چرا ظرفیت این چیزها را ندارم؟؟

باید از همان اول به جای یک سری کارها از سر حد خوشبینی تو را مانند تمام

چیزهایی که وجود دارند و میبینم و چیزهایی که وجود دارند و نمیبینم و هرآنچه نبودن حقیقی اش به راحتی قابل فهم نیس ,سیاه میدیدم به سیاهی 

حقیقت تو...

و اما انصافی که نمیتوانم رهایش کنم را چه کنم که جار میزند تمامش تقصیر من نبوده؟؟

تو فقط خوب بودی و نه بیشتر ولی تنها ترین بودی برای من...

و تقصیر من چیست ازین جبر حاکم بر اختیارم؟

آدمها برای زنده ماندن نیازمندند به یک دسته چیزها وگرنه حقیقت آنقدر تلخ

است که همه چیز را نابود میکند جوری که اثری از سایه هایمان هم برجا

نمیماند...

ذات حقیقت تلخیست وگرنه جز تسلی یافتن از این طعم نامطبوع , نوشتن مرا چه سود؟

اصلا همه زمین و زمان به کنار اما تو هم با من نبودی ...آنکه می بایست هوا باشد...!

در تمام این مدت چنگ زدم ...اما به آسمان...

تو هم با من نبودی....ساده دل بودم که میپنداشتم دستان تو باید رها باشد...

تنها بودن در جمع درست مثل اختناق در هوای باز است!

هیچ کس جز تو متوجه اش نمیشود و از نظر دیگران دیوانگیست! از همان چیز های برخلاف بدیهیات!

عجب زمانی بود ، اندکی پس از اتمام اولین ملاقاتمان!

درست زمانی که شمارش ثانیه ها آغاز شد، به امید دیداری دوباره

 ساعت ها متلاشی شدند

به وقت متناهی....

اسامی کتاب هایی که از نمایشگاه خریدم ：

۱. جز از کل ، استیو تولتز ، پیمان خاکسار. چندتا نقل قول ازش خوندم و کلی تعریف شنیدم...مطمئنم که با چهل هزار تومن پولی که بابتش دادم انتظارم رو براورده میکنه!)

۲.دختری در قطار ، پایولا هاوکینز ، علی قانع(پر فروش ترین کتاب سال...ببینیم چگونه است حالا...)

۳. دنیای سوفی ، یوستین گوردر، حسن کامشاد (لازم به گفتن نیست که درمورد تاریخ فلسفه است...لازم دیدم بخرم این کتابو با وجود اینکه قبلا خوندم...به نظرم نشر هرمس ترجمه ی بهتری داره اما حیف که نداشت این کتابو!)

۴.دنیای قشنگ نو ، الدوس هاکسلی، سعید حمیدیان(مدت ها در انتظار خریدنش بودم...ایده ی کتاب جذبم کرد همون اول!)

۵.سمفونی پاستورال ، اندره ژید، محمد مجلسی (خریدنش کاملا ناگهانی بود اما دوست داشتم آندره ژید رو امتحان کنم)

۶.سوال های چند هزارساله ،استیون لو ،منصوره حسینی(فلسفه به زبان خیلی ساده!)

۷.قطار شبانه ی لیسبون ،پاسکال مرسیه،مهشید میر معزی (یک رمان موفق فلسفی! اما به نظرم در ایران چندان موفقیت نیافته..!)

8.قمارباز ، فیودر داستایوفسکی، نازلی اصغرزاده(همیشه دوست داشتم داستایوفسکی رو امتحان کنم...پس خریدن این کتاب فرصت مناسبیه)

۹.کجا ممکن است پیدایش کنم، هاروکی موراکامی ،بزرگمهر شرف الدین(تا قسمتی از این کتاب رو در صفحه اینستای چشمه خوندم مشتاق خریدنش شدم علل الخصوص که آقای نویسنده این روزا اسم و رسم زیادی پیدا کرده!)

۱۰.کشور آخرین ها، پل استر، خجسته کیهان(و پل استر محبوب دل ما)

۱۱.گل سرخی برای امیلی، ویلیام فاکنر (کتاب رایگانی که نشر کوله پشتی لطف کرد)

۱۲.ماجرای عجیب سگی در شب، مارک هادون،شیلا ساسانی نیا (روایتی ساده از پسری اوتیسمی)

۱۳.مرگ در نمی زند،وودی آلن( حدس میزنم نوشته های وودی بامزه ترند از فیلمهایش!)

۱۴.ناپیدا ، پل استر ، خجسته کیهان ( پل استر معرکه است!)

۱۵.وقتی به من می رسی، ربکا استید،کیوان عبیدی آشتیانی(دوست داشتم سری بزنم به ادبیات نوجوان! و کتابی که دوازده سالگی خواندمش!)

۱۶.یکی مثل همه ،فیلیپ راث، پیمان خاکسار(تعریف زیادی از آقای نویسنده شنیده ایم با وجود گمنامی اش در ایران!)

.

.

روز خوبی داشتم با فاطمه و مهرانه :-) با وجود کلاس گذاشتن خیلیها باید گفت که انصافا جای این نمایشگاه بهتر از مصلا بود!

اما از بی نظمی و قر و قاطی بودن نشرها در نمایشگاه نباید غافل شد.

دوست داشتم کارهای غیر رمان بیشتر بخرم اما حیف که نه جانش بود و نه مالش!

! جا دارد همینجا تشکر کنیم از نشر افق بابت رفتار اخلاق مدارانه که گویی ارث پدر شان توسط ما غارت شده و بزنم به تخته سال به سال هم بهتر میشود!!

تو انقدر خنگ بودی که هیچ وقت منظور من را از عذاب وجدان در میان گذاشته شده نفهمیدی....!

هر شب تجاوز به یک خاطره... از هم دریده شدن یک سره....

عدالت....چقدر زیباست این کلمه وقتی حسش میکنم...حتی اگر بر علیه من بوده باشد....

.

.

.

.

#دنیا دار مکافات است!باور کن!

بالاخره بعد از مدت ها خبری از حال هم دیگر گرفتیم...فهمیدن این که دو نفر چقدر میتوانند دور از هم و جدا از کالبد های یکدیگر باشند، اما روحشان مدتهاست که با هم گره خورده ، حس خوبیست! لااقل آدم را از تنهایی در می آورد...! به گمانم ما به همان مدل همیشگی جدا از هم افتادیم اما هنوز چیزی در این میان هست دوری مان را اجتناب ناپذیر کند...به گمانم همان دغدغه هایی که اسمش را نیهلیسم و اگزیستانسیالیست  و...گذاشته اند  و آدم هایی که با نام کامو،سارتر و کافکا خوانده میشوند.. یک جورهایی میخواهیم خودمان را پر کنیم! ترس از پوچی و نیستی بر سرتا سر وجودمان سایه افکنده و افکارمان تنها امیدیست که میتوانیم با پر کردنش کاری انجام داده باشیم!! سرانجام کارمان هم ختم میشود به یک چیز ：همذات پنداری...نتیجه ی خوبیست....لااقل احساس تنهایی نمیکنی!!

.

.

.

.

#محدثه#